zamanvou (n.) – An inner moment of alignment between time’s flow and one’s will; the silent knowing that now is both fleeting and inevitable.

ζαμανβού (ουσ.) – Μια εσωτερική στιγμή ευθυγράμμισης μεταξύ της ροής του χρόνου και της θέλησης κάποιου· η σιωπηλή γνώση ότι το τώρα είναι ταυτόχρονα φευγαλέο και αναπόφευκτο.